تنها نشسته ام …….
اما تنها نیستم………
یادت امان تنهایی نمیدهد!

فریب کس نخوردم جز تو ای یار…

که دیگر کس فریبایی ندارد…

اگر نسیمی شانه هایت را نوازش کرد…

بدان آن هوای دل من است..

که به یادت میوزد…

گاهی سرسری رد شو..

زندگی کن…

چرا که..

“دقت” .. “دق ات” میدهد..

شیـرینش بغض میکند
ناخن خوار شده است
دلگـیـر است
دستآنش میلـرزد
اتانول میبلعـد
خیرـه ی خیرس بـ….
.
.
.
بگذریـم…
اسم او دیگــر فرـهـآد نیست
جلآد استــ….

تلخـی کن شیریــنم….

ساعتها زیر دوش می نشینی به کاشی های حمام خیره می شوی
غذایت را سرد می خوری
ناهارها نصفه شب ، صبحانه را شام!
لباسهایت دیگر به تو نمی آیند ، همه را قیچی می زنی!

ساعتها به یک آهنگ تکراری گوش می کنی و هیچ وقت آهنگ را حفظ نمی شوی!
شبها علامت سوالهای فکرت را می شمری تا خوابت ببرد!
تنهـــــــــــــــائی از تو آدمی میسازد که دیگر شبیه آدم نیست.

چه تجارت ناشیانه ای بود…

آن همه نازی که من از تو خریدم…

دستهایت را زیر تنهاییم ستون کن…

که من از آوارگی بی تو میترسم…

بی احساس ترین آدم های امروز…

با احساس ترین آدم های دیروزند…

نمیتونم ببخشم…

بخشیدن باید از ته دل باشه..

دل من شکسته دیگه سرو ته نداره…

دام را دیده ام…

اما از دانه ها نمیگذرم..

چون هردو بوی دست تورا میدهند…

زندگی را تو بساز…
نه بدان ساز که سازند و پذیری بی حرف..
زندگی یعنی جنگ تو بجنگ..
زندگی یعنی عشق..
تو بدان عشق بورز…

همیشه غمگین ترین و رنجورترین لحظات انسان…

توسط کسی ساخته می شود که..

شیرین ترین و شاد ترین لحظات را برای او ساخته است…